Günlük hayatımızda belki de kendimize sürekli içsel olarak sorduğumuz bazen de karşılaştığımız olay yada durumlarda sorguladığımız geniş bi konu, mantık.

Her şey mantıklı olmak zorunda mı? 

Bu sorunun cevabı bazen bulunamıyor.

Mantık, düşünce sürecimizi yönlendiren pusula gibi çoğu zaman ama bazen mantıksızlık da hayatın bir parçası olabilir.

Yani bence öyle, kime göre saçma kime göre mantıklı?

Çoğunluğun onayladığı şey mi mantıklı olmak zorunda hep?

Bazen mantık dışına çıkmak ruhun meditasyon yapması gibi bir şey bence.

Her zaman herşey mantıklı olamaz.

Bunu içimde ki çocuk mu söylüyor yoksa şu an ki ben mi yoksa her ikiside mi bilmiyorum ama belli ki ikisinden biri istiyor.

Bazen hayatın ta kendisi mantıksızdır. 

Hep mantıklı olsa mantıksız olurdu zaten...

Bazı anları, duyguları mantıkla açıklamak pek mümkün değildir mesela.

Bu yüzden hayatta sadece mantığa dayalı kararlar almamız, insan doğasını anlamamızı engeller. 

Bazen en güzel anlar, en saçma olanlardır. 

Kahkahalar, sevgi dolu anlar, spontane kararlar... 

Bu anlar, sadece mantıkla açıklanamayacak kadar özeldir.