Bir insana yüzde yüz güvenebilirmiyiz?

Bence imkansız.

Peki kendimize yüzde yüz güvenebilirmiyiz?

Değişken duygularımızdan mı kaynaklı yoksa davranışlar mı bilmiyorum ama genel olarak en büyük problemimiz bu bence.

Güvenmek yada güvenememek...

Bazı insanlara güvenmeyi biz tercih ederiz sonucu hayal kırıklığı olsada, bazen bizim seçimlerimizin sonucu bu, karşımızda ki insanı bu noktada suçlamak ne kadar doğru?

İlla bir suçlu arıyorsak... Boşverin ya da aramayın.

Mesela neden hiç tanımadığımız birine güvenmeyi tercih ederiz? Bizleri buna iten şey ne, hislerimiz mi?

Sonrasında yanılmamız da hislerimizin bir oyunu mu bize?

O zaman yanılmak en insani hislerden biri, acı verici olsada.

Peki nasıl kontrol edebiliriz?

Zamanla kazanılan bir değeri.

Güven içsel bi değer bence.

Dış faktör olarak karşımızdaki davranışları ve tutumlarıyla bizi güvenmeye ikna edebilir.

Sonrasında bunu devam ettirmek karşımızdaki insanın kontrolüne mi bağlı yoksa bizim mi onu bilmiyorum.

Ama bence güven kontrol edilmesinden ziyade inşa edilmesi ve korunması gereken bir değer.

Çünkü uzun uğraşlar sonucu güvenip tek birşeyle yıkılan biraz hassas bi duygu, böyle olması biraz can sıkıcı çünkü güven bir kere zedelenince bir daha eskisi gibi olmuyor.

Ama siz kendinize hep güvenin kimseye güvenmesenizde...