Bir şehir kuruyor: Bursa'nın suları nereye gitti?

Adını da, ruhunu da, bereketini de sudan alan Evliya Çelebi'ye, "Velhasıl Bursa sudan ibarettir" dedirten Bursa'nın son günlerde tek gündemi var; kuraklıkla mücadele.

Uludağ'dan süzülen sularla hayat bulan Bursa, bugün susuzluk tehdidi ile yüzleşiyor. Yeşil Bursa'nın her köşesinden akan sular şimdi kuraklıkla mücadele etmeye çalışıyor. O eski çeşmelerden artık ya hiç su akmıyor ya da akan su, tedirginlik akıtıyor içimize.

Bundan çok değil bir 10- 15 sene önce Bursa'nın her mahallesinin köşesinde şakır şakır sular akan çeşmeler vardı. Hatta rivayet olur ki o suların şifalı olduğunu söylenirdi.  Bu söylediğim zamanlarda Bursalılar suyu gerçekten çeşmeden içerdi. Yıllar geçti önce o mahallelerden taşındık, sitelerde oturmaya başladık sonra suyu çeşmeden değil damacanadan içmeye başladık. Mahallelerdeki çeşmelere mi ne oldu? Onlar da birer birer kurudu... 

Eylül Ayı Değerlendirme Toplantısı'nda konuşan Başkan Mustafa Bozbey'in de ana gündem maddesiydi Bursa'nın su ile olan imtihanı.

Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Mustafa Bozbey; "Şehrin su ihtiyacının yaklaşık yüzde 85'i Doğancı ve Nilüfer barajlarından, yüzde 15'i Uludağ pınarlarından karşılanıyordu. Bugün ise barajlardan gelen su yüzde 50'ye düştü. Yeraltı su kaynaklarından karşılanan oran yüzde 35'e yükseldi." dedi. 

Bir de kritik bir cümle kurdu: "Yeraltı su seviyesi 250 metrelere kadar indi." Bu, Bursa ovasının nasıl bir kuraklık yaşadığının açık göstergesi. Muhtemelen bu açıklamaları siz de okudunuz.

Bozbey aylardır Bursalıları tasarruf konusunda uyarıyor. Şu ana kadar bir kesinti olmadı ama "Yağmursuz bir sonbahar geçirirsek, çok da şansımız yok" diyor ki haklı.

YA BURSA ARTIK SUDAN İBARET DEĞİLSE?
Bizim de bütün şehir olarak işimizi gücümüzü bırakıp tek bir konu üzerinde dertlenmemiz gerekiyor; hatta bu işin uykularımızı kaçırması gerekiyor. Çünkü Bursa barajları alarm veriyor, tarihinde bu seviyeleri gördü mü, emin değiliz.

Bu gidişatın sebebi tabi ki sadece iklim krizi değil.

Evet, yağışlar azaldı, mevsimler değişti. Ama asıl mesele bizim suya bakışımızdaki savurganlık.

Betonlaşan şehirler, kuruyan tarım arazileri, hesapsızca kullanılan yeraltı suları ve daha nicesi... 

Hâlbuki Bursa'da su medeniyettir. Uludağ'da, Muradiye'de, Tarihi çınarın gölgesinde hâlâ hafifçe akan bir su sesi varsa, bu bize Bursa'da olduğumuzu hatırlatır.

Bugün o dengeyi yeniden kurmak zorundayız. Tasarrufu bir lütuf değil, sorumluluk olarak görmek zorundayız. Velhasıl Bursa sudan ibarettir... Ve su giderse... Bursa'dan geriye ne kalır?