Setbaşı-Postane turlarından kaç arkadaşınız kaldı geride?

Bugünlerde hiç saydınız mı..? Kaç sağlam dostunuz/arkadaşınız kaldı çevrenizde..?

Sayın bakalım...Kaçı gitti yaşantınızdan apansız...Kaçı hala direnmekte "onurundan bir şey kaybetmeden" yaşamın ve ülkenin ağır şartlarına.?..

Kimi 2001'de ekonomik kriz kurbanı olup işyerini kapattı önce...Sonra yaşamının tüm pencerelerini kilitledi  ve kapandı derin dehlizlere...Kimi işini ve geleceğini  kaybetti, kayboldu hayatın içinde...2008 Küresel krizinden ve her şeyden bıkarak başka kentlere ve başka ülkelere gidenlerde oldu dostlarımızın arasından...

Bu ülkede yaklaşık her 5 yılda bir oluşan ekonomik krizler nedeniyle, "doğduğum yer değil, doyduğum yer" diyerek, çekip gittiler Bursa'dan çok uzaklara...

Şimdi de; kapanan işyerleri, işsiz ve borçlu kalan insanlar var çevremizde...Ekonominin acımasız şartları; bazı insanları yaşamaktan bezdiriyor hep...Yok ediyor adeta...

ZOR DOSTLAR KAZANDIK,KOLAY KAYBETTİK..!

Eski Bursalılar çok iyi bilirler mutlaka...Bursa'da Cumhuriyet yılları ile birlikte bazı alışkanlıklar ortaya çıkmıştı. Bunlardan en önemlisi ve yıllarca süren bir Heykel'de huzur turu atma alışkanlığıydı.

İnsanların en iyi giysilerini giyerek; Setbaşı-Heykel-Postane arasında huzur turları atması, Bursa'da çok görülen bir durumdu. Adeta günlük bir alışkanlıktı.

Ben de gençlik yıllarımda; Setbaşı Mahfel'den başlayarak Maviköşe-Heykel ve sonunda Postane turları attığımı söyleyebilirim. Aynı güzergahta arkadaşlarımla birlikte onlarca kez tur attığımı çok iyi hatırlıyorum. Atatürk Caddesi'ndeki bu turlar esnasında; yeni dostluklar-arkadaşlıklar da kurulurdu yıllar geçse de ölmeyen...

Geçen gün o eski arkadaşlarımdan biriyle karşılaştım. Eski günlerden söz ettik hiç bıkmadan...Heykel turlarındaki arkadaşlarımızdan kimlerin yaşamını yitirdiğini, kimlerin hala sağ ve sağlıklı olduğunu konuştuk.

Baktık ki...Ne kadar çok arkadaşımızı yitirmişiz biz..!

Kimler gitmiş, kimler kalmıştı ki; Setbaşı-Postane arasında huzur turu atan eski Bursalılardan geriye..?

Bunlar arasında; yaşadıkları yoğun stres nedeniyle amansız hastalıklara yakalanarak başka bir dünyaya giden dostlarımız oldu mutlaka...Trafik kazaları, intiharlar, kanserler, kalp krizleri ve iş kazaları nedeniyle kaybettiğimiz önemli dost ve arkadaşlarımızı da unutmamak gerek tabii ki...

Geriye kim kaldı peki...Kimler kaldı, o güzel dostluk yıllarından geriye..?

Setbaşı'ndan...Maviköşe'den...Altıparmak'tan...Heykel'den...

Yaşadığımız ülkenin sosyo-ekonomik ve siyasal koşulları; dost kaybetmenin, dost kazanmaktan daha kolay olduğu ortamlar yarattı hepimize...

Zor dostluklar kurup, kolayca kaybettik onları apansız...

Bir zamanlar iyi ve sağlam karakterli dostlarımız/arkadaşlarımız vardı kuşkusuz..!

Ama...Kaçtılar...Gittiler...Öldüler iyi dostlarımızdan bazıları...Hep yüreklerimizden bir şeyler kopararak..!

Bazen de "her dostun dosdoğru bir dost olmadığını" kanıtlarcasına kalleşçe terk ettiler yaşantılarımızı...Küçük ve anlamsız kalan izler bırakarak geride...                                                                                                                                                

Saydınız mı hiç...Kaç "iyi insan" kaldı çevrenizde..?

Paraya bağımlı gösteriş dünyasının dışında kalmaya çalışan kaç yürekli insan...

MASUMİYET ÇAĞININ ÇOCUKLARI..!

Bu ülkede; güce ve paraya dayalı kolay dostluklar kurmak hemen mümkün tabii ki...Saman alevi gibi yanıp sönen...Ya da çıkar ilişkilerine dayalı arkadaşlıklar ve iş ortaklıkları  da kurulabilir aniden...

Ama iz bırakacak dostlukları, neresine koymalıyız hayatımızın..?

Nerede olmalı yeni, anlamlı ve düzeyli dostluklar...?

Biz hala aynı yerindeysek yaşamın...Neden çıkarsız yeni dostluklar kurmakta zorlanıyoruz öyleyse..?

İyi insanlar vardı...Belki yine varlar ama, neredeler...?

Yaşamın her geçen gün gittikçe ağırlaşan geçim şartları, herkesi epey zorlarken ben bugün Bursa'nın o eski güzel günlerine götürmek istedim sizleri... Yaşantınıza "unutmaya başladığımız şekli ile "dostça bir anlam katmak için...

Bu ülkenin masumiyet çağını yaşamış şanslı insanlarından biri olarak; yine bu kentte Mahfel'den başlayarak yorulmaksızın Büyük Postane'ye kadar onlarca kez yürümeyi başarmış ünlü bir Bursalının unutulmaz sözleri ile sonlandırıyorum yazımı...

Bursa'nın her köşesinde imzası olan İlhan İrem şöyle demişti o eski zamanlara dair: "OYSA BİZ; DENİZLERİN DENİZ, YAĞMURLARIN YAĞMUR, AŞKLARIN AŞK ve İNSANLARIN İNSAN OLDUĞU MASUMİYET ÇAĞINDAN GELİYORUZ".