Yetti gari ama Teksas!

Yine çemkirmiş birileri Teksas üzerinden; 'bu bardak taştı taşar' diyerek...

Ültimatom bakarsanız 'Teksas Grubu'ndan da bunu artık kimse yemiyor;

Öyle çakmaları var ki içlerinde; üç büyüklerden birisi bile yapmış olabilir bu itibar suikastını!..

Atatürk'ün beton tribünlerinden yüzlerce 'adam' yetişti, mimar, mühendis doktor, sanayici çıktı, birisi de bendenizim; mütevazi bir gazeteci olduk.

Durduğumuz yerle, çalıştığım mekân gözler önünde...

Teksaslı olmak o yıllarda benim için, hepimiz için gururların en büyüğüydü;

Sanki yakamıza bir büyüğümüz apolet takmış gibi sevinirdik.

Tehdit, hakaret, küfür bilmez; sadece armamızın peşinden şehir şehir koştururduk.

Henüz bu ülkenin sportif terminolojisine 'taraftar grubu' benzeri bir tanımlama düşmemişken 'Teksaslı' ilk ve rakipsiz olmanın keyfi ile caka satıp, alayına meydan okurdu.

Sonunda bu güzel tanımlamanın da canına okudu birileri;

Taraftarlıkla en küçük ilgisi olmayan, kimseyi beğenmeyen, her kesi horlayıp, yerin dibine sokan birileri türedi.

Maç çıkışında otoparkların içinde araba araba dolaşarak sözde 'çorba parası' toplayan zıpçıktılar.

'Vermezsin bak arabanı çizerim' diyecek kadar gözünü karartmış ne idüğü belirsizler.

'Beğenmedim yönetici istifa etsin';

'Hoşlanmadım Ali, Veli defolsun'.

' Bilmem kimin saçını sakalı nedir öyle ya, bir dakika bile aramızda durmasın!..'

Ağzınıza geleni fütursuzca sarf etmek haddiniz de hududunuz da değil azınlıktaki beyefendiler; siz kim oluyorsunuz ki?

'Teksaslı' sloganının arkasına saklanmakla da kendinizi karartamazsınız.

Birkaç çürük elmayı, o güzel sepetin içinden mutlaka bulup çıkartmalısınız gerçek Teksaslılar.

Tribünlerin gerçek sahibi olan o mert, delikanlı, dürüst ve ilkeli insanlar topluluğu yani...

'Bu bardak taştı taşar' mış...

Taşsın da görelim bakalım ne yapacaksınız?

Kulüp dibe vurmuş, geriye kalmış üç beş iyi niyetli insan can havliyle çabalamakta; sen kalk utanmadan tehdit et, delikanlılığa sığıyor mu bu?

Kulübü mü basacak, yönetici, futbolcu mu kovalayacaksınız?

Bursaspor'un bu hallere düşmesinde; hiç alakası olmadığı halde adının önüne 'taraftar' sıfatını eklemişlerin katkısı(!) asla ama asla unutulmayacaktır...

Bir kez daha hatırlatmak isterim ki:

Taraftarlık yapmaya 1965'de Teksas'ta başladım; mesleğe başlayana kadar 20 yılım o tribünlerde geçti;
Ağzımızdan tek kelime kötü laf çıkmamıştır ben yaşta olanların;

Yönetimleri 'istifa' sloganlarıyla protesto edip; kulüp, araba basarak oyuncu ile yönetici kovalamayı; Allah korusun aklımızdan bile geçirmedik.

O tribünün hayatta kalmış en yaşlı fertlerinden birisi olarak gerçek Teksaslılardan ricam; bir elin parmağını geçmeyen bu ucube fazlalıkları içlerinden söküp atmalarıdır.

Çok ama çok çektik bu çürük elmalardan, bir tas çorba parası (!) için Bursaspor'a yanaşan bu sahte Bursasporlulardan...

Sezonun başlamasına şunun şurasında az bir şey kaldı;

Biraz huzur verin bu şehirle, taraftara.

Her şeye burnunuzu sokarak ortamı germeyin...

Tribününüze sahip çıkmanın yanı sıra, darbe üstüne darbe yiyerek düşebileceği kadar düşmüş şu camiaya kol kanat gerin.

Teksas bu ülkenin üzerine bir güneş gibi doğduğunda; etrafımızda bizden başka kimsecikler yoktu.

Kirletmeyin bu güzel sıfatın sağınını solunu;

Üç kuruşluk rant sağlayacağız diye; edebinle taraftarlık yapanın da kanına girmeyin...

Bir huzur verin ne olursunuz.

Yetti gari ama; nerede boşluk görürseniz oraya çekin gidin!..

Teksas'ı da Bursaspor'u da çorbacı tayfasından daha iyi yönetiriz hiç endişeniz olmasın!..