Bugün yine Teksas'ı dinledim, gözlerim kapalı...

Eşe, dosta; düşmana, sevene, sevmeyene, bilene, bilmeyene nerede görürsem göreyim tavsiye ediyorum.

'Git arkadaşım, kaçırma dostum, pişman olmazsın eniştem, amcam, kankam'

Neresini mi?

'Dünyada ölmeden önce mutlaka görülmesi gereken yeni 10 yerden birisi olan (!) Bursaspor maçlarını -artık ismi de değişti- Matlı Stadyumu Atatürk Spor Kompleksi'nden izlemeyi.

Bilet bulabilirseniz TEKSAS'a, bulamazsanız diğer tribünlerden birisine takılın...

Neler, neler görecek, şaşırıp kalacaksınız.

'Yok artık abartıyorsun' mu?

O lafı kim söylediyse aynen iade ediyorum!.

Gelin, tanıklık edin, beğenmezseniz senelik kombine bilet paranız benden...

Taksitlendirir, yine de sözümü tutarım!

Maç artı üzeri şovun her türlüsü bu stadyumda;

Tornistan şarkılarla, absürt sloganlar,  yanına hoplama, zıplama, ayağa kalkma bedava!

'Kalkmayan bilmem nereli olsun' tekerlemesinde bir yerinize bir şey batmış gibi oturduğunuz koltuktan fırlayıp, o kalabalıkla 'lay lay lom' çekmezseniz ben bir şey bilmiyorum!

Hakikaten harika bir mecra ile çok farklı bir kalabalık bu stadyumla içini dolduranlar;

Hatta olağanüstünün de fevkinde; tüyler diken diken;

Bir şey söyleyeyim mi?

'İyi ki gelmişim' diyecek; sonra müptelası olup, 'keşke maç günleri gelse' diye iple çekeceksiniz.

Bursaspor tribünlerinin maç oynanırken yarattığı ambiyans öylesine dal budak saldı ki; sadece Türkiye ile ve yaygın medyanın değil, dünyanın gündemine oturdu.

Sergen Yalçın konuşuyor, Erman Toroğlu övüyor, A Spor yorumcularıyla TRT Spor övgüler düzüyor;

Video paylaşımlarıyla da tıklanma rekorları kırıyor efsane TEKSAS'ın liderliğinde 'non stop' son düdük ötene kadar süren tribün gösterileri.  

Her maçı ful çekerken; bilet için girilen kuyrukların ucu bucağı görünmüyor.

Sözüm Bursa'dan dışarı.

3. Lig'de 'Şampiyonlar Ligi' kıvamında tribünler görmek istiyorsanız 'ölmeden önce mutlaka görülmesi gereken yerlerden birisi olan bu statta Bursaspor'un bir maçına gelin' derim.

İskender Kebabını, İnegöl köftesini, kestane şekerini, pideli köfte ile cantığı başka bir yerde de yiyebilirsiniz belki ama;

Böyle bir stadyumu; böyle bir seyirci ile tribün şovlarını, bırakın Türkiye'yi, dünyanın başka bir köşesinde asla göremezsiniz.

Bugün Kuşadası maçı oynanırken sahadaki oyundan çok yine TEKSAS'A odaklandım.

Bir zamanlar benim de amigo Yaşar'ın dizinin dibinden 'bir baba hindi' çekerek içimi boşalttığım o efsane tribüne yani.

Gözlerimi kapatıp, onları dinledim...

Ünlü şairin unutulmaz dizeleri geçip gitti gözlerimin önünden.

An itibariyle Bursaspor tribünleri bir futbol gerçeğinin çok ötesinde;

Bir taraftarın tutkuyla bağlı olduğu takımına verdiği desteğin çimlerle sahaya izdüşümü;

Evliyalar şehri Bursa'nın da yeni coğrafi işareti gibidir. 

Yok böyle başka bir yer daha;

Yok böyle başka bir seyirci de;

Büyük ozan Orhan Veli Kanık bugün yaşıyor olsaydı; o ünlü şiirini (İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı) belki de Bursaspor için farklı bir formatta yeniden kaleme alırdı.

Kusura bakmayın; oynanmış bir maçın yorumuna (Kuşadası maçı) bu seferliğine giremedim.

Tribünlerin coşkusu sahanın içinde gördüklerimin kat ve kat üstünde ve önündeydi çünkü.

Yoksa haksızlık eder; ne yazarsam yazayım hafif kalırdı.

Oyuncuların dikkatine;

Bursaspor tribünleri TEKSAS ile birlikte bu hafta da 'maçın en iyi oyuncusu' olarak kürsünün en üst basamağına çıktılar.

Çok çalışın, çok daha iyi oynayın; çok daha fazla gol atın;

Yoksa yedekte kalmaya devam edeceksiniz!.