Pes doğrusu!

"Bu kadar pislik olur mu?" demeden edemiyor insan.

Pandemi döneminde dışarıda, doğada olmanın ne kadar kıymetli olduğunu yaşayarak öğrenmiştik sanıyordum.

Yok öğrenmemişiz.

Sabah kahvaltı için dostlarla Kazancı'ya gittik.

Oradaki gölet çevresini şöyle bir turladık.

Her yer şişe, poşet ve yemek atıkları doluydu.

Yemişler, içmişler bırakıp gitmişler.

Arkalarına bile bakmamışlar.

Kendilerinden sonra başkalarının gelebileceğini bile hesaba katmamışlar hem de..

Göletin dört bir yanı aynı manzaradaydı.

Yetmemiş ateşler de yakılmış tüm yasaklara rağmen.

Üstelik..

Çok sayıda yerleşim yeri varken gölet çevresinde.

Neden böyleyiz?

Medeniyet, eğitim, ahlak, görgü, terbiye vs. adı her neyse neden bu kadar uzak bizim halkımıza.

Aracın içindeki kül tablasını camdan asfalta boşaltanlar, yaya veya sürücü olarak sokaklara tükürenler, yetmedi tuvaletini yapanlar bile görülüyor artık..

İç çamaşırlarıyla denize girenler çoğalıyor.

Nereye baksak nahoş ve utanılası görüntüler.

Bu kadar üniversitesi olan güzel ülkemde o diplomaları verenler neden eğitemiyor bu medeniyetsiz insanları?

Sadece..

Okula gitmekle eğitilmiyor insanoğlu.

"Eğitim ailede başlar" der büyüklerimiz.

Aileler çocuklarına iyi örnek olmak zorunda.

Ebeveynleri eğitecek yeni okullar mı açmalı?

Gittikçe azalan sularımız, yok olan ağaçlarımız, sanayiye esir edilen temiz havalarımız çok yakın gelecekte büyük tehlikelere yol açacak.

Elbirliği ile yok etmek yerine gelin birlikte temi hava, su, kaliteli yaşam ve insan yetiştirmeye odaklanalım.

Bu ülke, bu kent hepimizin...

Sahip çıkalım, sahip olalım ve zarar vermeyelim.