Gölyazı'da asırlık aşk hikâyesi

Yeşilçam tadında ağlatan bir aşk hikayesi ile bu kez sizlerleyim efendim. Sonbaharın hüznü sanırım yazıma da yansıdı... Aslında tam da mevsimi.

Büyük aşka ev sahipliği yapmış ve her bir dalında duygu saklı 750 yıllık bir çınar ağacı: "Ağlayan Çınar"

Bursa'ya 35 kilometre uzaklıkta Nilüfer ilçesinde, Uluabat gölü kenarında surlara kurulu Gölyazı Mahallesinin girişinde bulunan tarihi çınar, üzerinden asırlar geçmesine rağmen hem ayakta kalmayı, hem de efsaneleşmiş hazin hikayesi ile de hafızalarda ki yerini korumayı başarmış.

Yürekleri burkan hazin hikayeye göre, mübadele sırasında 1923 yılında Rumlarla Türklerin bir arada yaşadığı yıllarda Gölyazı'da, köyün delikanlısı Mehmet ile güzeller güzeli Rum kızı Eleni birbirlerine sevdalanmış. Kurtuluş Savaşı'nın ardından Yunanistan ve Türkiye arasında kabul edilen mübadele anlaşması sebebiyle Rum aileler hazırlıklarını yaparak yavaş yavaş köyü terk etmeye başlamış.

Rumların köyden gittiğini gören Mehmet, kalabalığın içinde sevgilisi Eleni'yi aramaya başlamış. Bu sırada, Eleni'nin büyük ağabeyi Yorgi, Mehmet'in yolunu kesip "Bizler artık kardeş komşular değil, düşman iki milletiz. Bu iş asla olmaz!" demiş. Ve sevdasından vazgeçmesi gerektiğini söylemiş. Mehmet'in bunu kabul etmemesi üzerine aralarında tartışma çıkmış. Tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine kızın ağabeyi Mehmet'i hançerle yaralamış. Aldığı yarayla acılar içerisinde kıvranan Mehmet, son bir gayretle Eleni'yle gizli gizli buluştuğu ulu çınarın oyuğuna kadar gitmeyi başarmış. Vücudundan akan kanlarla oyuğa "Canım sevdiğim, sonsuza dek seni burada bekleyeceğim "yazmış. Konvoy ilerlerken olayı öğrenen Eleni, doğruca biricik sevdiğine koşmuş. Her zaman en mutlu anlarını geçirdiği bu ulu çınarda biricik sevdiğini kanlar içerisinde ölmüş halde bulmuş.

Sevdiğinin başını kollarına almış, son kez gözlerine bakmış, hıçkırıklar içerisinde ağlayarak "Az sonra kavuşacağız ve sonsuza dek bu çınarın oyuğu olacak yuvamız. Bu çınar var oldukça sonsuza dek yaşayacak sevdamız..." demiş. Ve orada kendi hayatına da son vermiş.

***

Efsane odur ki; olayı tüm yöre halkı duyar ve kulaktan kulağa daha geniş kitlelere de yayılmaya başlar. Her yıl nisan ayının sonundan mayıs ayının sonuna kadar gövdesinden kırmızımsı bir sıvı (inanışa göre ise kanlı gözyaşı) dökmeye başamış. Sanki Eleni ve Mehmet'in hazin aşkına ağlarcasına. Ancak bununla ilgili bilimsel bir bilgi yok. Hikayenin hurafe olduğunu düşünenler de var. Çınarın kovuğuna yağmur yağdığında su dolduğu için aylarca bu kırmızı suyun gövdeden yavaş yavaş sızdığı, ya da ağacın köklerinin Uluabat Gölü'ne uzandığı için demir oksitten kaynaklanabildiğini düşünenler de...

Ağlayan Çınar'ın hikayesini öğrenenler dünyanın çeşitli bölgelerinden gelerek önünde fotoğraf çektiriyor. Binlerce yıllık tarihin ve doğal güzelliklerin merkezi, Uluabat Gölü'nün incisi olan Gölyazı'da, kadınlar, balıkçılık yaparak aile bütçelerine katkıda bulunurken öğleden sonra da çocukları ve ev işleriyle ilgileniyor.

***

Vakit geçirmek isteyenler için şimdiden söyleyelim gölde balıkçı tekneleriyle göl turu yapmak da mümkün. Ben bizzat deneyimledim ve çok keyif aldım. Huzur depoladım resmen. Aynı zamanda fotoğraf çekimi için de muhteşem günbatımı manzarasını bekleyebilir ya da eğitilmiş papağanlar ile güzel kareler yakalayabilirsiniz.(Fotoğraflar da hiç korkmamış gibi poz verdim hiç belli oluyor mu?)

Göle karşı olan restoranlar da taze balıklarınızı yiyebilir ve tatlı su ürünlerini satın alabilirsiniz. Bursa'ya çok yakın olan doğa cennetin de çektirdiğiniz her fotoğraf hafızanızda kalacağından tekrar tekrar gitmek ve görmek isteyeceğinizi düşünüyorum.

***

Aklınızda bulunsun...

"Tarihi açıdan Bursa'nın en zengin yerlerinden biri olan Gölyazı'nın antik adı, antik Ryndacus ırmağından kaynaklanan "Apollonia ad Rhyndacum"dur. Apollonia, eski çağların ışık tanrısıymış. "Apollont Gölü" olarak da bilinen Uluabat gölü kenarındaki Gölyazı, bir zamanlar Apollon Krallığı'nın merkeziymiş."